De basis voor de herontwikkeling van de Heijmanslocatie ligt besloten in het wijkvernieuwingsplan voor Hoogkerk-Zuid uit 2003. De locatie, waar eerder de Heijmansschool stond, wordt begrensd door de Zuiderweg, de Bernhardlaan en de Christinastraat. Het appartementencomplex aan de Zuiderweg vormt een beëindiging van een slingerbeweging vanuit het centrum van Hoogkerk en contrasteert met de tegenoverliggende wijk uit de jaren zeventig. Samen met het groene karakter ontstaat zo een kenmerkende wijkentree. Alle appartementen hebben een vrijwel identieke plattegrond. Door de geleding en vormgeving van de gevel krijgen ze wel een eigen karakter. Kenmerkend voor de plattegronden is de compacte verkeersruimte waardoor de verblijfsruimten gemaximaliseerd zijn. Om het groene karakter van de Bernhardlaan te behouden is een verbindingsweg aan de tuinzijde aangelegd waardoor het parkeren op het achtererf kan plaatsvinden. De eengezinswoningen en de appartementen refereren in schaal en gevelbehandeling aan elkaar. Bij de grondgebonden woningen ligt de woonkamer aan de straatzijde. Deze is gericht op het zuiden. Verder hebben de woningen drie slaapkamers met badkamer op de verdieping en een zolder met een dakkapel. Binnen het strakke casco zijn veel opties aangeboden waardoor iedere bewoner zijn eigen huis kon samenstellen. De levensloopbestendige woningen in de Christinastraat zijn bruikbaar in verschillende levensfasen. Door het complete programma inclusief slaap- en badkamer op de begane grond te situeren – daarboven zit slechts een kleine slaapverdieping – zijn deze woningen geschikt voor een klein gezin, mensen met een handicap en senioren. De voorzieningen in de woningen zijn zodanig dat intensieve verzorging mogelijk is. Om de samenhang in het project te versterken zijn de hoofdvolumes in dezelfde materialen en kleuren uitgevoerd. De gevels zijn uitgevoerd in een klassiek kleurenschema bestaande uit een rode baksteen met witte kozijnen en een rode dakpan.