Dit project ligt aan de kop van de Veenweg, grenzend aan de wijk Hoornse Meer waar een driehoekige locatie is ontstaan tussen de lineaire structuur van de Paterswoldseweg en de Veenweg en de geknikte wateras van het Hoornse Meer.

Met het project wordt de voormalige structuur van de stad weer zichtbaar door in het stedenbouwkundig ontwerp de structuur van zowel de Veenweg als het Hoornse Meer over te nemen. Ook wordt de korrelgrootte en het ritme aan de Veenweg doorgezet, de geëigende ruimte tussen de woningen en de wisselingen ten opzichte van de rooilijn worden als leidraad genomen. Naar de oostzijde van de locatie wordt de schakeling van het Hoornse Meer voortgezet. De bouwhoogte sluit hierop aan en varieert van twee tot drie lagen. De Veenweg en de waterloop aan de oostzijde vormen de voorkant van het plan. De oriëntering van de woningen en de terreininrichting benadrukken dit. In programmatische zin wordt ‘verschillend’ wonen gestimuleerd. Er is bewust gekozen voor een kubische opbouw van de volumes die het schakelen, uitbreiden en ‘zelf ontwerpen’ mogelijk maakt en tegelijkertijd beheersbaar blijft. De architectuur van het gehele project is hiermee op voorhand gedirigeerd maar laat veel variatie in de verdere ontwikkeling toe.

De materialisering van alle woningen is gelijk en bestaat uit een plint van metselwerk met daarboven een horizontale metalen profielbeplating. De gebruikte steen heeft een grove structuur, is antracietkleurig en wordt in tegelverband verwerkt met een terugliggende voeg. De plint varieert in hoogte en meandert als een horizontaal lint door het plangebied. De metalen profielbeplating kent twee profielbreedtes die op soortgelijke wijze de verschillende woningen met elkaar in verband brengt. De kleur van de beplating is ten opzichte van de plint licht gehouden – ‘champagne’ – waardoor de relatieve dichtheid in het plangebied wordt gecompenseerd. De veelsoortige gevelopeningen worden door een scherp kader in de beplating uitgesneden en is aanleiding om de profielhoogtes van de gevelbekleding te wisselen. De diversiteit in volumieke opbouw en de gevelcomposities van de afzonderlijke woningen worden hierdoor verbonden. De bergingen zijn gemaakt van zwart geteerd hout. Het groene karakter in het gebied komt terug in de terreininrichting van het plangebied.

De woningen zijn als objecten op een ‘vrij veld’ geplaatst, verbonden door een uniforme, niet typisch stedelijke, terreininrichting van grastapijt en rijstroken met graskeien. De begrenzing van de kavels aan de Veenweg heeft een meer formeel karakter door bijna manshoge hagen, met daarin duidelijk zichtbaar een beperkt aantal toegangen. De particuliere tuinen binnen het plangebied en de collectieve ruimten, worden in deze wereld door middel van groene schermen – gaas/vlechtwerk met klimplanten- gescheiden.