De nieuwbouw aan de Bonairestraat betreft de eerste fase van de herstructurering van een bouwblok met verouderde wederopbouwarchitectuur, op de grens van de voor- en naoorlogse stad in de Indische Buurt. Het bestaande uniforme woonprogramma is aan de straat vervangen door twee rijen eengezinswoningen met koopgarant, geschikt voor starters op de woningmarkt. Op het binnenterrein daarachter staan twee compacte appartementengebouwen met elk zes woningen voor jongeren met een autismestoornis, enigszins beschut ten opzichte van straat en openbare ruimte. De expressieve baksteengevels van de rijwoningen en appartementen zijn duidelijk familie van elkaar, maar verbeelden tevens het specifieke woonprogramma en de daaruit volgende nauwgezette opgave.

De ontwerpoplossing voegt zich zowel stedenbouwkundig als architectonisch op natuurlijke wijze naar opgave en context. Rijwoningen en appartementen verankeren zich helder in hun omgeving, maar vormen tevens een verrijking van de traditioneel sobere maar verfijnde bakstenen gebouwen van de arbeidersbuurt. De hoofdopzet van het bestaande bouwblok is gehandhaafd en versterkt. Om het programma te ondersteunen is een extra ‘knip’ in de bebouwing aan de Bonairestraat gemaakt, wat het voorheen afgesloten binnenterrein meer toegankelijk maakt. De situering – vorm en uitwerking van de rijwoningen creëren een vloeiende overgang naar de semi-openbare binnentuin – die bescherming biedt zonder dat ze hermetisch van de wijk en het openbare leven is afgesloten.

Het stedenbouwkundig plan wordt ondersteund door de zorgvuldige materialisatie en detaillering, die ondanks het opengewerkte bouwblok het onderscheid tussen straat en binnenplaats overtuigend ervaarbaar maken. De gezinswoningen van drie lagen zijn onderverdeeld in stadswoningen met een als terras dienende carport en rijwoningen met tuin en berging. De voorgevels van beide rijen zijn echter opgevat als één doorlopende, gemetselde muur, die geaccentueerd wordt door een lichte overmaat ten opzichte van het volume. De consequente maar levendige muur bestaat uit een breed palet van metselverbanden en variatie in voegwerk, wat een verrassende baksteenrijkdom oplevert terwijl slechts één kleur geelgroene steen is gebruikt. De kop- en achtergevels zijn uitgevoerd in twee grijstinten, net als de aangrenzende kappen. De zachte grijstinten zorgen voor een rustgevende sfeer op de landschappelijk ingerichte binnentuin, die de uniek gemetselde appartementengebouwen benadrukt. De met grote zorg en vakmanschap toegepaste baksteenarchitectuur, waarvan het metselwerk letterlijk spreekt, vormt zo een tastbare vertaling van het gemêleerde woonprogramma. Ze continueert met eenvoudige middelen op een eigenwijze manier de baksteentraditie van zowel haar voor- als naoorlogse context.