De bijzondere mogelijkheden van dit project komen voort uit de opzet van het stedenbouwkundig plan en de typologie van de gevraagde woning. Uit de structuur van het stedenbouwkundig ontwerp en het formaat van de verkaveling ontstaat een stedelijke en tegelijkertijd ontspannen ‘suburbian’ woonwijk. Daarnaast is het ontwikkelen van vrijstaande woningen voor anonieme bewoners bijzonder en vraagt dit om een nieuwe woningtypologie.

Het doel was woningen te ontwerpen die unieke architectonische ruimtes bevatten die alleen mogelijk zijn voor vrijstaande woningen. Hiermee wilde de architect een bijzondere relatie creëren met de omgeving. Het basisvolume van de woning is gelegen langs de erfgrens, over de volle diepte van de kavel. Aan de straat- of waterzijde is het volume van de bovenetage gedraaid. Het gevolg hiervan is dat er een sequentie van ruimtes ontstaat. Deze opeenvolging van ruimtes resulteert in het gevraagde contact tussen de openbare ruimte en de binnenruimte van de woning.

Over de haag heen en onder de gedraaide bovenetage door, vloeit de openbare ruimte door in de tuin. De ruimte op de begane grond is volledig open naar de tuin en ontplooit en draait zich via de open trap naar de verdieping. Daar wordt de ruimte verbonden met de openbare ruimte via een groot raam.

Door het ‘verdraaien’ van de woning wordt de kavel en daarmee ook de woning ten volle benut. Tegelijkertijd wordt de beoogde privacy van de woningen hiermee gewaarborgd, met behoud van het open karakter. Dit project is in 2006 bekroond met de eerste prijs op de Dag van de Architectuur te Groningen, en won zowel de vakjuryprijs als de publieksprijs.