De Gerner is een zorgvuldig binnen het straatbeeld ingepast appartementencomplex geïnspireerd op de omliggende baksteenarchitectuur uit de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw. Met name het nabijgelegen kantoorgebouw, vormgegeven in Amsterdamse School architectuur, heeft in hoge mate het verticale karakter van het ontwerp bepaald. De westelijke zijgevel van dit naastgelegen gebouw is voorzien van daglichtopeningen; dat verklaart de lichthof tussen beide bouwblokken en is daardoor een bepalende factor voor de massaopbouw van het plan. De oriëntatie en de hoogte van de bouwvolumes sluiten aan bij de aangrenzende bebouwing. Hierbij zijn de bestaande, historisch bepaalde rooilijnen gevolgd waardoor de kenmerkende draaiing in de plattegrond ontstaat. In het ontwerp zijn twee thema’s verwerkt: de open en dynamische sfeer aan de W.A. Scholtenstraat en het intieme karakter aan de Vlasstraat. Daar waar de gevel zich aan het binnenterrein opent is de galerijgevel opgevat als een interieurelement en daarom uitgevoerd in hout waarbij de akoestische eigenschappen van hout dienen om de gewenste demping te realiseren. De geluidsbelasting aan de W.A. Scholtenstraat is opgelost door de glazen panelen, die werken als een geluidsscherm. Het glas vormt een contrast met het bakstenen straatbeeld. De zorgvuldige detaillering draagt bij aan het industriële karakter en is essentieel voor de visuele beleving van het concept. Bij de detaillering is geen onderscheid gemaakt tussen voor- en achtergevel, waarbij de gevel aan de Vlasstraat als een tweede voorgevel is beschouwd met een eigen karakter.